सन् १९८६ मा रिलिज भएको फिल्म ‘नसीब अपना अपना’ मा ‘भला है… खराब छ, मेरो श्रीमान मेरो देवता’ गीत थियो ।फिल्मको कथा एउटी केटीको बारेमा थियो जसको पतिले उनको रूपको आधारमा उसलाई घृणा गरिरहन्छ र शहर गएर आफ्नो मनपर्ने केटीसँग विवाह गर्छ। तर, यो थाहा पाएर पनि पहिलोले दोस्रो श्रीमतीसँग घरमा दासी बनेर बस्न राजी हुन्छिन् ।

किनभने पति देवता हुन् र उसको गल्तीलाई बेवास्ता गर्नु श्रीमतीको परम कर्तव्य हो भन्ने बुझाई त्यो समाजको थियो । अहिलेपनि यदाकदा हाम्रो समाजमा बुझाई यही छ ।अचम्मको कुरा, यो फिल्ममा जब पहिलो पत्नीले यो सबै स्वीकार गर्छिन, तब पति फेरि पहिलो पत्नीप्रति आकर्षित हुन थाल्छन् ।

श्रीमानको पहिलो विवाहको सत्यतथ्य थाहा पाएपछि दोस्रो श्रीमतीले न त उसलाई प्रश्न गर्न सक्छिन् । श्रीमान् त आखिर देवता हुन् । न त देवतालाई सजाय नै दिन्छन् भन्ने बुझाई उनकोपनि हुन्छ ।तर आज हामी तपाईलाई यो जानकारी दिन्छौ की आखिर श्रीमान्लाई भगवान वा भगवानको हैसियत कसले दियो ? पुरुषलाई सधैं महिलाभन्दा माथि राखेको र उनीहरूलाई महिलाभन्दा सदैव श्रेष्ठ ठानेको समाजले प्रस्ट छ ।

अब यसको कुनै जायज कारण जान्न चाहनुहुन्छ भने चै न मसँग छ न जो यो पढिरहनुभएको छ तपाईसँग नै छ, न त हाम्रो समाजसँग छ । यसको कारण, यदि केहि मान्न सकिन्छ भने, त्यो हाम्रो पितृसत्तात्मक समाज हो वा जसलाई पितृसत्तात्मक समाज भनिन्छ।

सबैभन्दा पहिले तपाईलाई बताउन चाहन्छु कि विवाह प्रेमको आधारमा वा जीवनको यात्रामा जीवन साथी वा साथीको लागि सुरु गरिएको थिएन ।तर यो दुई परिवार बीचको अन्य व्यापारिक लेनदेन जस्तै थियो। यसबाट यो प्रस्ट हुन्छ कि केही शताब्दी अघिसम्म नारीलाई केवल उपभोगको वस्तुको रूपमा मात्र मानिन्थ्यो र घरका पुरुषहरू त्यस वस्तुको मालिक थिए।

त्यहाँबाट महिलालाई पुरुषभन्दा कम वा तलको न्याय गर्ने प्रक्रिया सुरु भयो। बिस्तारै यसमा धेरै चलनहरू थपिए र महिलालाई बाल्यकालदेखि नै सिकाइयो कि उनका लागि श्रीमान् नै आफ्नो संसार हो, उसले भनेका सबै कुरा मान्ने, हरेक परिस्थितिमा खुशी राख्ने र उसको हरेक गल्ती ढाकछोप गर्ने वा चुपचाप सहने परम कर्तव्य हो । हरेक महिलालाई सञ्चार यसरी फिजाईयो कि पति त परमेश्वर समान हुन्छन् ।

त्यसैले यसरी नै श्रीमान्लाई श्रीमतीभन्दा माथि राखेर देवताजस्तो व्यवहार गर्ने चलन सुरु भएको हो भन्न सकिन्छ । जसरी तपाईं भगवानको निर्णय र उहाँको इच्छामा औंला उठाउन सक्नुहुन्न, त्यसैगरी तपाईंले आफ्नो पतिको निर्णयमाथि प्रश्न उठाउन सक्नुहुन्न। आज पनि धेरैजसो घरमा केटीहरूलाई पतिले रिसाएर हात उठाएमा उसलाई उल्टो जवाफ नदिनु वा गुनासो नगर्ने भनेर सिकाएपछि मात्र बिहे गरेर पतिको घर पठाइन्छ । किनभने पुरुषहरू तातो मन भएका हुन्छन् । कहिल्यै नरिसाउनु, हात उठाएमा श्रीमती चुपचाप बस्नु ।

यति मात्र होइन, पति भगवान जस्तै हुनुहुन्छ र जब भगवान स्वयंले तपाईसँग शारीरिक इच्छा व्यक्त गर्नुहुन्छ, तब तपाईले चाहे वा नचाहे पनि अस्वीकार गर्ने गर्नु नगरे पाप हुन्छ ।यदि तपाईको घर मन्दिर हो, तपाईको श्रीमान देवता हो भने तपाईले यो पनि जान्नु पर्छ कि तपाई मन्दिरको घण्टी भन्दा बढि केहि होइन, जुन तपाईको भगवानप्रतिको भक्ति प्रमाणित गर्न जीवनभर बजाइरहनु पर्छ।